علی اسدزاده از زبان خودش: متولد 6 دی ماه 1368 درشهرستان هشترود استان آذربایجان شرقی.تحصیلات ابتدایی وراهنمایی رادر شهرستان هشترود گذرانده ام وتحصیلات دبیرستان را درتهران به اتمام رسانده ام ودیپلم علوم تجربی رابا معدل 80/19 درسال 1386دریافت کردم وسال 1387 بامعدل 50/19 پیش دانشگاهی را به پایان رساندم ودر همان سال بدون کنکور وارد دانشگاه شدم.

تحصیلات: آخر علوم پایه پزشکی دردانشگاه شهید بهشتی ومهندسی هوافضا وفیزیک در مقطع کارشناسی دردانشگاه صنعتی شریف لازم به ذکر است که در هر سه رشته شاگرد اول دانشگاه بودم.

من تابه امروز 80 مقاله درموضوعات مختلف علمی درکنفرانس ها, سمینارها, همایش ها, مجلات معتبر علمی دنیا ارائه کرده ام.مولف دوجلد کتاب نیز هستم.

بزرگانی که با آنها در ارتباط هستم :

پروفسور چینگنینگیانگ برنده جایزه نوبل فیزیک سال 1957

پروفسور تسونگ دائو لی برنده جایزه نوبل فیزیک سال 1957

پروفسور موسی محمد نژاد رئیس موسسه چوب آسیا واستاد دانشگاه کانادا

پروفسور احمد نخلیفیزیکدان برجسته وشاگرد دکتر حسابی

پروفسور بهرام مبشر کیهان شناس مقیم آمریکا

پروفسور فیروز نادری رئیس بخش تحقیقات منظومه شمسی ناسا

پروفسور مجید سمیعی برجسته ترین جراح مغز واعصاب جهان

دکتر محمد اسدی گرمارودی استاد فلسفه واسلام شناسی

دکتر آندره جی .الینیکف (دکتر اندی) بنیانگذار و رئیس موسسه بین المللی ذهن مگانوآور ومدرسه نوابغ وبنیانگذار مدرسه انجمن خلاقیت آمریکا

دکتر رون فینیوف dr.Ronphaneuf استاد فیزیک هسته ای نودا

تصاویری از تصفیه خانه هشترود

اين مسجد در كنا ر خيا بان شهيد بهشتي شمالي نزديك فلكه شهر قرار دارد و در حال حاضر محل برگزاري نماز جمعه و مراسمات مذهبي و سياسي است. نماي قديمي و اوليه جنوبي آن از بين رفته و در قسمت جنوبي و پايين ايوان چشمه اي جوشان است . اين مسجد داراي 11 شبستان , شش ستون سنگي حجا ري شده به ارتفاع 5/2 متر با سر ستونهاي حجا ري شده به صورت مقرنس است و با آجر قرمز رنگ به صورت طاق گنبد ي شكل احداث گرديده است .مدخل اصلي آن از ضلع جنوبي براي ورود مردان است و اين مسجد با حدود 600 متر مربع مساحت به شكل مستطيل ساخته شده و گتيبه اي در بالاي منبر وجود دارد كه نشان از تاريخ و سازنده مسجد دارد.

اعضاي هيأتورزشهاي رزمي

اعضاي هيأتپينگ پنگ

هشترود (سراسکند) یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان هشترود است. این شهر در بین مختصات جغرافیایی ۳۶ درجه و ۴۵ دقیقه و ۳۷ درجه و ۲۴ دقیقه عرض شمالی و ۴۶ درجه و ۲۵ دقیقه و ۴۷ درجه و ۲۴ دقیقه طول شرقی واقع شده و به‌طور متوسط ۱۱۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. هشترود در ۱۰۱ کیلومتری غرب میانه و ۱۳۴ کیلومتری جنوب شرق تبریز واقع شده و مساحت آن ۶,۲۴ کیلومتر مربع می‌باشد.

جمعیت این شهر برپایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۸۵ خورشیدی، بالغ بر ۱۸,۴۱۳ نفر برآورد شده‌است که از این جهت، سیزدهمین شهر آذربایجان شرقی محسوب می‌شود. برطبق همین آمار، از مجموع جمعیت شهر هشترود ۹,۳۳۷ نفر مرد و ۹,۰۸۱ نفر زن بوده‌اند؛ همچنین شمار خانوارهای این شهر ۴,۴۹۳ خانوار بوده‌است.

هشترود به وسیله چند رودخانه فرعی سیراب می‌شود. در این میان، رودخانه قرانقوچای که از پیرامون این شهر می‌گذرد، بزرگ‌ترین رودخانه منطقه بوده و یکی از شاخه‌های سفیدرود محسوب می‌شود. همچنین در هشترود و اطراف آن، چندین چشمه آبگرم معدنی وجود دارد.

کوه‌های هشترود که در امتداد کوهستان سهند کشیده شده‌اند، در سمت غربی این شهر قرار گرفته‌اند؛ از میان این کوه‌ها، ارتفاع پنج کوه بیش از ۲۰۰۰ متر بوده و بلندترین آن‌ها «آق‌داغ» با ۲۹۵۰ متر ارتفاع است. در لایه‌های مختلف این کوه‌ها ذخایر معدنی متعددی نظیر آهک، آهن، گچ و نمک یافت می‌شوند.

آب و هوای هشترود کوهستانی بوده و میانگین سردترین دمای آن ۳- درجه سانتی‌گراد و مربوط به ماه ژانویه و میانگین گرم‌ترین دمای آن ۳۴+ درجه سانتی‌گراد و مربوط به ماه اوت است. همچنین متوسط بارندگی سالیانه در این شهر بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلی‌متر متغیر است.

برپایه اولین تقسیمات کشوری در ایران، هشترود از شهرهای تابعه شهرستان مراغه به‌شمار می‌رفت؛ در سال ۱۹۴۸ از این شهرستان جدا شده و به شهرستان تبریز پیوست؛ سرانجام در سال ۱۹۶۰ مستقل شد و به‌عنوان یکی از شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی شناخته‌شد.

عموم ساکنان هشترود به زبان ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و غالب آن‌ها پیرو مذهب شیعه دوازده‌امامی هستند. از محصولات تولیدی این شهر می‌توان به حبوبات، عسل، غلات، کره، میوه‌جات، علوفه و محصولات حیوانی اشاره کرد.

صنعت در هشترود ضعیف بوده و درآمد حاصل از آن بسیار ناچیز است و از این شهر از این نظر یکی از عقب‌مانده‌ترین شهرهای استان محسوب می‌شود؛ با این وجود، قالی‌بافی در هشترود و روستاهای تابعه آن بسیار پررونق است