در چند سال اخیر با نگاه دقیق به سیستم مدیریت اداره ها در شهرستان هشترود به عدم هماهنگی مدیریتی در هشترود بر می خوریم و همه آنهایی که در امر مدیریت سر رشته دارند می دانند هماهنگ نمودن عملیات اداره
های مختلف یک شهر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. و می توان گفت این امر یکی از عوامل عقب ماندگی شهرمان بوده است.
هماهنگی فراگردی است که طی آن همه بخشهای تشکیل دهنده یک کل برای کسب هدف مشترک ترکیب می شوند. و با توجه به این تعریف و نگاه ما به این امر در میان اداره ها به خلائی به نام هماهنگی مدیریتی در میان اداره های شهرستان هشترود بر می خوریم و این همان دلیلی است که قبلا گفتیم هشترود نیاز به مدیرانی در حد مدیران کشور های جهان اولی می باشد شاید توفیقی شود و ما روی توسعه را ببینیم و اما برای روشن شدن بیشتر این امر به تحلیل استدلال خود می پردازیم.
هماهنگی با مجموعه ای از سازوکارهای ساختاری و رفتاری تحقق می یابد که برای مرتب ساختن اجزای سازمان با یکدیگر به کار می روندو نیز اهداف سازمانی را تهسیل می کنند.
هماهنگی عبارت است از فرایند همسو نمودن همه قسمتهای سازمان به گونه ای که تصمیمات، وظایف ، فعالیتها و تخصص همه کارکنان و گروهها برای نایل آمدن به اهداف از قبل تعیین شده در حداکثر مطلوبیت ممکن ترکیب و همسو گردد. و اما باید دید آیا در شهر ما هشترود چند نفر از رئسای اداره ها مدرکی تحصیلی مرتبط با شغل محوله دارند و آیا سوابق مدیریتی آنها در حدی هست که یک شهر محروم را از جا بلند کند و به سوی توسعه رهنمون کند تا برسیم به امر هماهنگی مدیریتی در میان اداره های شهرمان.
« هانری فایول» مساله هماهنگی را به عنوان عمل همسو نمودن همه فعالیتهای یک موسسه برای نایل شدن به موفقیت و اهداف مورد نظر سازمان تلقی می نماید. وی معتقد است سازما نی که دارای ویژگیهای زیر باشد،عملیات هماهنگی را به نحو مطلوبی دنبال می کند :
الف . هر واحد و زیر شاخه های مربوط به آن با سایر بخشهای سازمان هماهنگ باشد.
ب. هر واحد و زیرشاخه های مربوط به آن به طور مشخص میداند که چه وظیفه ای برایش در نظر گرفته شده است.
ج. هر واحد برای رسیدن به کیفیت مورد نظر ، برنامه و کارهایی را که باید انجام دهد خود به خود تنظیم و تعدیل می نماید.
«هیمن و اسکات » هماهنگی را چنین تعریف کرده اند:
فرایند آگاهانه همسونمودن و تطبیق دادن فعالیتهای مختلف سازمان به طوری که تخصصهای گوناگون ضمن هماهنگی سازمان را در کمال بخشیدن و نیل به هدفهای مورد نظرش یاری میدهند.
ماهیت هماهنگی
هماهنگی از مهمترین وظایف مدیریت است به طوری که گفته اند مدیریت یعنی هماهنگی. پس، ماهیت هماهنگی را می توان از بررسی ابعاد سه گانه زیر درک نمود :
الف: هماهنگی مهم تر از سایر وظایف مدیریت محسوب میشود.
هماهنگی بالا تر از سایر وظایف مدیریت است ، زیرا هماهنگی لازمه انجام صحیح وظایف مدیریت از قبیل برنامه ریزی و سازماندهی و کارگزینی و کارمندیابی و هدایت نمودن افراد سازمان در کلیه موارد ذکر شده میباشد.
«مونی ورایلی» هماهنگی را به عنوان نخستین اصل سازماندهی شناخته و سایر اصول سازماندهی را زیر شاخه ای از هماهنگی تلقی می نمایند.
بنابر این هماهنگی همه وظایف مدیریت را می پوشاند و آن هم متضمن هماهنگ نمودن فعالیتهای تمامی قسمتها و یا زیر سیستمهای یک سازمان است که برای حصول اهداف موثر و کارامد ایجاد شده اند.
خبرنگار
هادی اسگندرپور
چارت دروس رشته معماری دانشگاه آزاد هشترود واحد سما 
سایتهای هشترود
تبریک خدمت شهردار محترم هشترود
گلایه یک دبیر